In memoriam: Willie van Nieuwamerongen (1932-2024)

Een Sarto clubicoon is niet meer.

Willie was een clubicoon van Sarto in de ware zin van het woord en in alle opzichten. Hij was eigenlijk zijn hele leven lang lid van Sarto maar door een klein (betaald) uitstapje naar NOAD werd zijn levenslange lidmaatschap in tweeën geknipt. En uiteraard was Willie erelid van de vereniging.

Bijna iedereen van Sarto kent Willie als de onvermoeibare jeugdtrainer die tot in de laatste jaren betrokken was bij de jongste pupillen. En als Willie jouw trainer werd dan had je een fantastisch seizoen. Hij hamerde op discipline en werklust: Eenheid en sfeer bepalen 80% van de prestatie! was één van zijn vele gevleugelde uitspraken.

Elk jeugdteam dat Willie onder zijn hoede had ging ook tenminste één keer in het seizoen naar Bobbejaanland: Willie had daarvoor vaste sponsoren die tegen de tijd dat het zover was anoniem een envelopje in zijn brievenbus deponeerden als blijk van ultieme waardering.

Willie creëerde een teamgeest die zelden is geëvenaard. En natuurlijk was hij trots op elke jongen die hij had mogen trainen. Langs de lijn op zondag bij het eerste elftal waren ze dat jarenlang bijna allemaal. Hij bleef het herhalen: Ook díe speler heb ik mogen trainen. En als zo’n speler dan scoorde op het hoofdveld kwam hij vaak in de armen van Willie even juichen!

Oud-voorzitter Rob Keulemans herinnert zich één moment heel specifiek:
In de jaren 90 kreeg Willie een zware bypassoperatie in Eindhoven. De donderdag (club-)avond voordat ik hem als toenmalig voorzitter zou gaan bezoeken vroeg ik de aanwezigen om een korte boodschap en handtekening op een schone wedstrijdbal te schrijven, die ik zou meenemen. De bal was vele malen te klein. Iedereen wilde iets persoonlijks meegeven dus besloot ik om dan maar een envelop met persoonlijke boodschappen te vullen die ik, samen met de bal, daaropvolgend in het ziekenhuis in Eindhoven aanbood. Nooit zal ik vergeten hoe Willie, na dit alles in ontvangst te hebben genomen, onbedaarlijk en eindeloos begon te huilen. Sarto betekende werkelijk alles voor hem.

Heel Sarto leefde met Willie mee en probeerden hem zo maximaal mogelijk te steunen in zijn verdriet over zijn zieke en later overleden vrouw, waar hij jarenlang nog dagelijks bij op bezoek ging. Daarna (nog zwaarder voor hem) moest Willie meemaken dat zijn zoon Ronald ongeneeslijk ziek werd en kwam te overlijden. Vele Sarto-leden waren voor Willie een vaste chauffeur: naar uitwedstrijden van het eerste en naar de wedstrijden van PSV waar hij een seizoenkaart had. Ook bij PSV was hij geliefd en bekend. En dan kon hij het niet laten om ook daar te melden dat hij lid was van de Mooiste Club van Tilburg: SARTO!

Hij kon zijn rouw en verdriet een plekje geven door zijn enthousiaste en niet-aflatende inzet voor de jongste spelertjes van Sarto. In de coronatijd lag veel stil en daarna was de hervatting omgeven met allerlei beperkende maatregelen. Waar ouders niet bij hun trainende kinderen konden en mochten zijn, creëerden we voor Willie een bijzondere positie: hij kreeg, als terreincoördinator, een fluorescerend hesje en mocht zo op ons complex rondlopen en de contacten onderhouden waar dat voor ieder ander onmogelijk was. Het jaarlijkse voetbaltoernooi in de winterstop kreeg zijn naam (ook omdat het zo heerlijk allitereert): Willie’s Winterstop Toernooi!

De laatste jaren kwam Willie, samen met zoon Joop, een enkele keer per seizoen nog een rondje doen bij Sarto. Traditioneel gaf hij daarbij een handje aan iedereen, daarbij steeds herhalend zijn standaardzinnetjes die ieder van ons al uit zijn hoofd kende: Eenheid en sfeer bepalen 80% van de prestatie.

Sarto is erg verdrietig dat Willie er niet meer is. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat Sarto ook zónder hem kan doorgaan. Maar het zal moeten……… Als eerbetoon aan het allergrootste clubicoon dat Sarto ooit heeft gehad zullen wij van harte nog regelmatig ons oude clublied, opnieuw op muziek gezet door Guus Meeuwis maar met zang en medewerking van Willie zelf, zingen.

Willie, DANK voor alles wat je voor Sarto hebt gedaan en betekend. Joop en verdere familie: Wees overtuigd dat we hem gegarandeerd en elke week zullen gedenken en herdenken. Want zoals Willie was, is er maar één in de bijna 100 jaar dat Sarto bestaat.

Iedereen die Willie nog een laatste eer wil bewijzen is op vrijdag 22 november welkom bij Sarto.